Zamislite buđenje u svijetu u kojem internet više ne postoji. Iako vam sada djeluje da bi takav dan donio olakšanje, realnost bi vas brzo demantovala. Kupovina bi se svela na stare čekovne knjižice, komunikacija na fiksne telefone, a svako putovanje bez navigacije postalo bi izazov. Kvar u data centru u Virdžiniji krajem oktobra podsjetio je da čak i nevjerovatne situacije mogu postati stvarnost.
Internet je postao stub savremenog života, ali ispod površine krije se zastarjela oprema i programi koji rade decenijama. Stoga se postavlja pitanje šta bi moglo da pokrene potpuni krah. Odgovor je jednostavan: kombinacija loše sreće, ekstremnih vremenskih uslova ili koordinisanog napada. Uništenje ključnih data centara, neprimijećena greška koju bi proizvela vještačka inteligencija ili prekinuti podvodni kablovi — sve to bi moglo da pokrene lanac problema.
Najgori mogući dan za internet bio bi trenutak kada stara infrastruktura i osnovni protokoli koje mreža koristi počnu da se ruše. Jedan tornado koji bi pogodio Guglov ključni klaster u Ajovi mogao bi da obori Jutjub i Džimejl, što se već djelimično desilo 2019. godine. Ljudi bi ostali bez recepata na Jutjubu, a radnici širom svijeta bez pristupa mejlovima.
Ipak, to bi bio tek početak. Ako bi ekstremna vrućina pogodila ključni Amazonov region u Virdžiniji, dok istovremeno veliki evropski centar bude meta napada, teret bi se preusmjerio na manje centre koji bi brzo bili preopterećeni. U takvoj gužvi, jedna skrivena greška u AWS infrastrukturi, koju je možda generisala AI, mogla bi da pokrene kaskadni pad.
Posljedice bi osjetili svi — od Signal i Netflix aplikacija do pametnih uređaja u domovima. Pametni usisivači i brave prestali bi da funkcionišu, bankarske aplikacije bi stale, a platforme za komunikaciju potpuno bi utihnule. Iako bi najosnovniji oblik interneta formalno postojao, ogromna većina servisa bila bi nedostupna.
Često se kao najveća prijetnja spominju podvodni kablovi, ali stručnjaci tvrde da se oni relativno često oštete i brzo poprave. Pravi problem bio bi napad na DNS provajdere ili kolaps velikih domena poput .com. U tom slučaju banke, bolnice i većina digitalnih usluga ostali bi bez identiteta na internetu.
Da bi internet zaista nestao, morao bi da se sruši i Border Gateway Protocol, ključni sistem za usmjeravanje globalnog saobraćaja. Iako stručnjaci vjeruju da je to malo vjerovatno, scenario u kojem cijeli internet padne odjednom do sada se nikad nije dogodio — pa ne postoji ni siguran način da se ponovo uključi. U Velikoj Britaniji nekada je postojao čak i tajni plan za hitne situacije, prema kojem bi se stručnjaci okupili u jednom pabu i pokušali da ponovo pokrenu globalnu mrežu, ali nije poznato da li to još važi.
Izvor: Nezavisne
Foto: Bankar
