Kefir je često zapostavljen u ishrani, ali je izuzetno bogat probiotskim sojevima koji pomažu u očuvanju zdravlja crijeva i pružaju brojne druge koristi za organizam.
Ovaj napitak jača imunitet, čuva kosti i sadrži više probiotskih sojeva od jogurta – čak 61, što ga čini moćnijim za zdravlje organizma. Pravi se od kefirnih zrnaca, simbiotske kulture bakterija i kvasaca, koja podsjećaju na male karfiolu slične strukture. Tradicionalno se fermentiše u kravljem, kozjem ili ovčjem mlijeku, ali može se praviti i u vodi ili kokosovoj vodi uz posebna vodena zrnca.
Kefir ne utiče samo na crijeva, već i na imunitet, kosti, regulaciju šećera u krvi i zdravlje kardiovaskularnog sistema. Fermentacijom mikroorganizmi razgrađuju laktozu u mlječnu kiselinu, dajući napitku kiselkast ukus i povećavajući nutritivne vrijednosti.
Jedna šolja kefira (240 ml) sadrži 139 kalorija, 8 g masti, 9 g ugljenih hidrata, 8 g proteina i 300 mg kalcijuma, dok pruža i minerale poput gvožđa, cinka i bakra. Nutritivno, kefir je bogatiji od jogurta zbog raznovrsnijih probiotika i korisnih kvasaca.
Kefir poboljšava varenje i ravnotežu mikrobioma u crijevima, smanjuje simptome inflamatornih bolesti i pomaže u ublažavanju zatvora. Njegova antibakterijska svojstva mogu suzbiti štetne bakterije, uključujući Streptococcus mutans, Helicobacter pylori i Clostridioides difficile. Takođe doprinosi oralnom zdravlju smanjujući rizik od karijesa.
Studije pokazuju da kefir poboljšava kardiovaskularno zdravlje djelujući na regulaciju krvnog pritiska i snižavanje lošeg holesterola. Takođe može pomoći u regulaciji šećera u krvi, smanjenju insulinske rezistencije i podršci osobama sa dijabetesom tip 2.
Kefir je važan i za zdravlje kostiju zahvaljujući kalcijumu, vitaminu D, fosforu, magnezijumu i vitaminu K, dok proteini i magnezijum doprinose zdravlju mišića. Probiotici u kefiru mogu smanjiti stres i podržati stabilizaciju raspoloženja kroz proizvodnju neurotransmitera GABA.
Redovno konzumiranje kefira može imati i antiinflamatorni efekat, smanjujući rizik od metaboličkog sindroma, alergija, astme i potencijalno ograničavajući rast kancerogenih ćelija.
Kefir se najbolje uvodi postepeno u ishranu kako bi tijelo moglo da se prilagodi, a efekti na probavu obično se vide nakon osam nedjelja redovnog korišćenja. Osobe sa intolerancijom na laktozu uglavnom mogu piti mliječni kefir, jer se većina laktoze razgradi tokom fermentacije. Biljne verzije kefira nude alternativu, iako nutritivno nisu jednako bogate kao mliječne varijante.
Izvor: Adria
Foto: iStock
