Ajvar, omiljeni namaz od pečene paprike, ima korijene koji vode čak do Male Azije, odnosno današnje Turske.
Njegov današnji naziv potiče od turske riječi “havyar”, što znači kavijar, a sam kavijar ima još starije porijeklo u Persiji, gdje su drevni Persijanci pravili slani kavijar vjerujući u njegova ljekovita svojstva.
U Srbiji 18. i 19. vijeka riječ “ajvar” prvobitno se odnosila na kavijar od morune, velike dunavske ribe, čija je ikra bila luksuzni delikates, izvozila se od Kladova do Beograda, Pešte i Beča, i služila u beogradskim i austrougarskim dvorovima.
Nestanak morune iz Dunava tokom 20. vijeka, zbog izgradnje hidroelektrane “Đerdap” i presječenih migracionih ruta, doveo je do nestanka starog ajvara – kavijara od ribe.
Krajem 19. vijeka, beogradske kafedžije, među kojima su bili Cincari, osmislile su novi proizvod: namaz od pečene paprike. Da bi zadržali prestižnu konotaciju, dali su mu ime ajvar, čime je paprični namaz postao poznat kao “crveni kavijar”.
Od tada, ajvar ulazi u kulinarsku tradiciju Balkana, posebno u Leskovcu, koji je od davnina poznat po paprikama i gdje je leskovački ajvar danas geografski zaštićeni brend.
Izvor: Nezavisne
Foto: Depositphotos
